داشتن روابط جنسی بدون مراقبت و استفاده از روش‌های پیشگیرانه بسیار خطرناک است و شما را در معرض انواع ویروس و عفونت‌های مختلف و بسیار خطرناک قرار می‌دهد. یکی از ویروس‌هایی که در رابطه جنسی منتقل میشود تبخال تناسلی است که میتواند به صورت فعال یا غیر فعال در بدن فرد باقی بماند.
با این حال راه‌های زیادی برای پیشگیری، تشخیص و درمان این تبخال تناسلی وجود دارد که در ادامه آن‌ها را برایتان توضیح خواهیم داد. اما قبل از هرچیزی بهتر است بدانید که این دشمن خاموش و بسیار خطرناک که در کمین افرادی که رابطه جنسی زیادی دارد نشسته است به چه علت بروز پیدا می‌کند. در ادامه با هیس مارکت همراه باشید تا برسی کنیم که تبخال تناسلی چیست و چه عوارضی دارد.
تبخال تناسلی چیست؟
تبخال تناسلی یک عفونت شایع و مسری است که اندام تناسلی یا ناحیه مقعد را درگیر می‌کند. این بیماری توسط ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) ایجاد میشود و نوعی ویروس است که پوست و غشاهای مخاطی را آلوده می‌کند.
تبخال تناسلی میتواند باعث ایجاد تاول یا زخمهای دردناک در ناحیه تناسلی یا مقعد یا اطراف آن شود و این زخمها علاوه بر باز شدن، مایع ترشح می‌کنند و باعث خارش، سوزش یا سوزن سوزن شدن در ناحیه آسیب دیده میشود.
اگر ویروس غیر فعال بماند یا در سلول‌ها عصبی فعال شود، تبخال تناسلی ممکن است به یک بیماری مادام العمر تبدیل شود. در نتیجه بسیار مهم است که قبل از شروع روابط جنسی از لوازم پیشگیری مانند کاندوم استفاده شود.
علل و عوامل خطر تبخال تناسلی
تبخال تناسلی توسط دو نوع ویروس HSV ایجاد میشود: HSV-2 و HSV-1. نوع اول معمولاً با تبخال دهان همراه است که باعث تبخال یا تاول‌های تب بر روی دهان یا اطراف آن میشود.
نوع دوم تبخال (HSV-2) معمولاً با تبخال تناسلی همراه است که باعث ایجاد تاول یا زخم روی یا اطراف ناحیه تناسلی یا مقعد میشود. با این حال، هر دو نوع HSV بسته به نحوه انتقال، می‌توانند ناحیه دهان یا ناحیه تناسلی را آلوده کنند.
ویروس HSV از طریق تماس مستقیم با ناحیه آلوده به ویژه در حین فعالیت جنسی منتقل میشود. این شامل رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی و همچنین بوسیدن یا لمس اندام تناسلی یک فرد آلوده است.
همچنین اگر مادر تبخال تناسلی فعال داشته باشد، HSV میتواند در حین زایمان از مادر به جنین منتقل شود. این ویروس میتواند هر فردی را که از نظر جنسی فعال است، صرف نظر از سن، جنسیت یا گرایش جنسی، مبتلا کند.
با این حال، برخی از عوامل می‌توانند خطر ابتلا به تبخال تناسلی را افزایش دهند، مانند:
- داشتن چندین شریک جنسی یا یک شریک جنسی جدید
- داشتن سیستم ایمنی ضعیف به دلیل HIV، سرطان یا سایر شرایط
- داشتن سابقه سایر عفونت‌های مقاربتی (STI)
- داشتن رابطه جنسی در هنگام شیوع تبخال تناسلی یا تبخال دهان
تبخال تناسلی از چه راه‌هایی منتقل میشود؟
همانطور که در بالا ذکر شد، تبخال تناسلی از طریق تماس مستقیم با ناحیه عفونی به خصوص در حین فعالیت جنسی منتقل میشود. این بدان معنی است که هرکسی که تبخال تناسلی دارد میتواند آن را به شریک زندگی خود منتقل کند.
تبخال تناسلی حتی اگر هیچ علامتی نداشته باشد یا زخم قابل مشاهده‌ای نداشته باشد، بازهم در صورت تماس ناحیه عفونی با سایر قسمت‌های بدن مانند دهان، چشم‌ها یا انگشتان تبخال تناسلی میتواند سرایت شود.
چگونه خطر ابتلا به تبخال تناسلی را کاهش دهیم؟
بهترین راه برای پیشگیری از تبخال تناسلی اجتناب از قرار گرفتن در معرض ویروس HSV است. این پیشگیری میتواند توسط:
- پرهیز از فعالیت جنسی یا ایجاد رابطه با شریکی که آلوده نیست
- استفاده از کاندوم در هر بار رابطه جنسی، اگرچه ممکن است تمام مناطقی که HSV میتواند وجود داشته باشد را پوشش ندهد.
- انجام آزمایش و درمان برای HSV و سایر بیماری‌های مقاربتی، به خصوص اگر از نظر جنسی فعال هستید یا سابقه بیماری‌های مقاربتی دارید.
- اجتناب از تماس جنسی با افرادی که تبخال تناسلی فعال یا تبخال دهان دارند یا علائم عفونت HSV دارند.
1. پیشگیری از تبخال تناسلی
یکی از موثرترین راه‌ها برای پیشگیری از تبخال تناسلی استفاده از داروهای ضد ویروسی است که میتواند از عفونت HSV محافظت کند یا دفعات و شدت شیوع آن را کاهش دهند.
داروهای ضد ویروسی را می‌توان به دو صورت مصرف کرد: دورهای یا سرکوب کننده. درمان دورهای شامل مصرف داروهای ضد ویروسی فقط در صورت بروز تبخال است، تا مدت زمان آن را کوتاه کرده و علائم شیوع را کاهش دهد.
درمان سرکوبکننده شامل مصرف روزانه داروهای ضد ویروسی برای جلوگیری یا کاهش شیوع بیماری و انتقال ویروس به دیگران است. داروهای ضد ویروسی را می‌توان با تجویز پزشک دریافت کرد. این داروها و بی‌خطر و قابل تحمل هستند و عوارض جانبی کمی دارند.
2. روابط جنسی ایمن و اقدامات بهداشتی
راه دیگر برای پیشگیری از تبخال تناسلی، انجام رابطه جنسی ایمن و رعایت بهداشت فردی و جنسی است که میتواند خطر انتقال HSV و سایر بیماری‌های مقاربتی را کاهش دهد. این شامل:
- استفاده از کاندوم در هر بار رابطه جنسی، که میتواند از تماس با ناحیه عفونی فرد مبتلا جلوگیری کند.
- محدود کردن تعداد شرکای جنسی یا داشتن رابطه با شریکی که آلوده نیست، که احتمال قرار گرفتن در معرض HSV را کاهش می‌دهد.
- انجام آزمایش و درمان برای HSV و سایر بیماری‌های مقاربتی، به خصوص اگر از نظر جنسی فعال هستید یا سابقه بیماری‌های مقاربتی دارید.
- اجتناب از تماس جنسی با افرادی که تبخال تناسلی فعال یا تبخال دهان دارند یا علائم عفونت HSV دارند.
- شستن دست‌ها و اندام تناسلی قبل و بعد از رابطه جنسی، که میتواند هر گونه اثری از ویروس را از بین ببرد
- تمیز و خشک نگه داشتن ناحیه عفونی که میتواند از تحریک یا عفونت جلوگیری کند
- اجتناب از به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی مانند حوله، تیغ یا لباس زیر که ممکن است آلوده به ویروس باشد.
درمان تبخال تناسلی چگونه است؟
تبخال تناسلی بسته به نوع، شدت و دفعات شیوع آن با روش‌های مختلفی قابل درمان است. هدف از درمان تسکین علائم و تسریع در بهبود زخم ها است، اما نه درمان عفونت HSV.
به کارگیری دوره درمانی همچنین میتواند خطر انتقال ویروس به دیگران را کاهش دهد، اما آن را به طور کامل از بین نمی‌برد. بنابراین، ادامه استفاده از اقدامات پیشگیرانه و مراقبت‌های بعدی پس از درمان مهم است.
مرحله اول درمان: تشخیص و آزمایش تبخال تناسلی
اولین گام درمان برای این بیماری عفونی جنسی، تشخیص و آزمایش تبخال تناسلی است که میتواند به تایید وجود و نوع عفونت HSV و میزان شیوع کمک کند.
تشخیص و آزمایش همچنین به نظارت هرچه بهتر بر اثربخشی درمان یا دارو کمک می‌کند. روش‌های مختلفی برای تشخیص و آزمایش تبخال تناسلی وجود دارد، مانند:
- معاینه فیزیکی: روشی که شامل نگاه کردن به اندام تناسلی یا مقعد برای یافتن علائم تاول یا زخم است که نشان دهنده تبخال تناسلی هستند.
- تست سواب: آزمایشی که نمونه‌ای از مایع را از تاول یا زخم جمع‌آوری می‌کند و آن را برای وجود DNA HSV آزمایش می‌کند که میتواند نوع و سویه ویروس را شناسایی کند.
- آزمایش خون: آزمایشی که سطح آنتی بادی‌های HSV را در خون اندازه گیری می‌کند که ممکن است نشان دهنده عفونت قبلی یا فعلی با ویروس باشد.
مرحله دوم درمان: استفاده از داروها
مرحله دوم درمان، استفاده از داروها و روش‌های درمانی برای تبخال تناسلی است که میتواند به کاهش درد و ناراحتی ناشی از شیوع و تسریع بهبود زخمها کمک کند. برخی از داروها و روش‌های رایج برای درمان تبخال تناسلی عبارتند از:
- داروهای ضد ویروسی: داروهایی که تکثیر HSV را هدف قرار داده و آن را مهار می‌کنند، که میتواند مدت و شدت شیوع را کاهش داده و از عود عفونت جلوگیری کند یا آن را به تاخیر بیاندازد. بسته به نوع و مرحله شیوع، داروهای ضد ویروسی را می توان به صورت خوراکی یا موضعی مصرف کرد.
- مسکن ها: داروهایی که درد و التهاب زخمها را تسکین می‌دهند و می‌توانند آسایش و کیفیت زندگی بیمار را بهبود بخشند. بسته به شدت و محل درد، مسکن‌ها را می‌توان به صورت خوراکی یا موضعی مصرف کرد.
- درمان‌های خانگی: روش‌های طبیعی که می‌توانند علائم را تسکین دهند و باعث بهبود زخمها شوند، مانند: استفاده از یخ، کمپرس سرد یا ژل آلوئه ورا در ناحیه آسیب دیده، که تورم، خارش یا سوزش را کاهش می‌دهند. حمام یا استفاده از آب نمک یا جوش شیرین برای شستن ناحیه آسیب دیده برای تمیز نگه داشتن زخمها. مصرف ویتامین‌ها، مکمل‌ها یا گیاهان دارویی مانند ویتامین C، روی، اکیناسه یا شیرین بیان که ممکن است سیستم ایمنی را تقویت کند یا اثرات ضد ویروسی داشته باشد.
سخن آخر
همانطور که در این مطلب گفته شد، تبخال تناسلی یک بیماری شایع و قابل کنترل است که بسیاری از افراد فعال جنسی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این بیماری توسط ویروس HSV ایجاد میشود که می تواند از طریق تماس مستقیم با ناحیه آلوده به ویژه در هنگام فعالیت جنسی منتقل شود. تبخال تناسلی با تاول‌ها یا زخمهای دردناک در ناحیه تناسلی یا مقعد یا اطراف آن خود را نشان می‌دهد. حتی این نوع ویروس ممکن است به صورت دورهای فعال و غیر فعال شود و میتواند خطر ابتلا یا انتقال سایر بیماری‌های مقاربتی مانند HIV را افزایش دهد.
سوالات متداول
در ادامه چند سوال و پاسخ متداول در مورد تبخال تناسلی وجود دارد:
عوارض تبخال تناسلی چیست؟
تبخال تناسلی میتواند عوارضی ایجاد کند، مانند:
- شیوع مکرر، که میتواند توسط استرس، بیماری، قاعدگی یا عوامل دیگر ایجاد شود
- پریشانی روانی، که میتواند بر عزت نفس، خلق و خو یا روابط بیمار تأثیر بگذارد
- افزایش خطر ابتلا یا انتقال سایر بیماری‌های مقاربتی مانند HIV، سیفلیس یا کلامیدیا
- تبخال نوزادی، که یک بیماری نادر اما جدی است که میتواند نوزاد مادری را که در حین زایمان تبخال تناسلی فعال دارد، تحت تاثیر قرار دهد.
- مننژیت، که یک بیماری نادر اما جدی است که بر مغز و نخاع بیمار مبتلا به عفونت HSV در سیستم عصبی مرکزی تأثیر بگذارد.
چگونه میتوانم بفهمم که همسرم تبخال تناسلی دارد؟
تنها راه برای تشخیص اینکه آیا شریک جنسی شما تبخال تناسلی دارد یا خیر این است که مستقیماً از او بپرسید یا با یک پزشک ملاقات کنید که از آزمایش ها و معاینات مختلف برای تأیید تشخیص استفاده می‌کند. شما نباید به ظاهر یا عدم وجود علائم تکیه کنید، زیرا برخی از افراد ممکن است علائم یا علائم خفیف نداشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است علائم یا عوارض شدید داشته باشند.
آیا در صورت ابتلا به تبخال تناسلی میتوانم رابطه جنسی داشته باشم؟
بله، در صورت ابتلا به تبخال تناسلی میتوانید رابطه جنسی داشته باشید، اما برای کاهش خطر انتقال ویروس به شریک زندگی خود باید اقدامات احتیاطی انجام دهید، مانند:
- استفاده از کاندوم در هر بار رابطه جنسی، که از تماس با ناحیه عفونی فرد مبتلا جلوگیری کند.
- مصرف روزانه داروهای ضد ویروسی، به عنوان یک درمان سرکوبکننده، که میتواند از شیوع یا کاهش دفعات شیوع و انتقال ویروس به دیگران جلوگیری کند.
- اجتناب از تماس جنسی در هنگام شیوع تبخال تناسلی، یا زمانی که علائم عفونت HSV، مانند تاول، زخم، یا پرودروم را دارید.
آیا کاندوم از انتقال تبخال تناسلی جلوگیری می کند؟
بله، کاندوم میتواند در جلوگیری از انتقال تبخال تناسلی موثر باشد، اما تضمینی نیست. تبخال تناسلی یک بیماری مقاربتی است که از طریق تماس با زخمهای تبخالی منتقل میشود. این زخمها معمولاً در ناحیه تناسلی، دهان یا لبها، گلو، پستان یا مقعد ظاهر میشوند.
کاندوم میتواند از تماس با زخمهایی که روی آلت تناسلی یا مقعد هستند جلوگیری کند، اما اگر زخمها در جای دیگری باشند، کاندوم ممکن است موثر نباشد. برای مثال، اگر زخمها روی دهان یا لبها باشند، رابطه دهانی میتواند باعث انتقال تبخال تناسلی شود. بنابراین، برای پیشگیری از تبخال تناسلی، تنها به کاندوم اکتفا نکنید و به علائم و عوارض بیماری توجه کنید.
آیا تبخال تناسلی درمان قطعی دارد؟
متأسفانه، تبخال تناسلی یا هرپس تناسلی درمان قطعی ندارد. این بیماری باعث میشود که ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) به صورت خاموش در بدن شما باقی بماند و ممکن است در زمان‌های مختلف فعال شود و علائمی مانند زخم، خارش و درد در ناحیه تناسلی ایجاد کند. این ویروس از طریق تماس جنسی منتقل میشود و میتواند عواقب جدی برای سلامتی شما و شریک جنسی شما داشته باشد.
در حال حاضر، هیچ روشی برای ریشه‌کن کردن ویروس از بدن وجود ندارد. اما می‌توان با استفاده از داروهای ضد ویروسی، مدت زمان و شدت علائم را کاهش داد و خطر انتقال آن را کمتر کرد. بنابراین، برای دریافت مشاوره و درمان مناسب، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.